The Invisible Guardian (2017)

Još jedan odličan detektivski triler stiže nam iz Španije. Kao i u svakom detektivskom filmu misterije, i ovde imamo namučenog detektiva sa ličnim problemima, žrtve čija jeziva ubistva potresaju zajedinicu i tajne izlaze na videlo, i slično. Moramo prihvatiti da određeni žanrovi moraju funkcionisati u okviru svojih žanrovskih konvencija, i da detektivski trileri moraju da prate formulu policijskih procedurala. Jedino ako uspeju da dodaju nešto novo i pomalo drugačije uspevaju da se izdvoje od gomile sličnih filmova, a The Invisible Guardian u tome uspeva.

Detektivka Amaia se vraća u rodni gradić na obali reke Bastan, kada nađu već drugi leš mlade devojke koja je surovo ubijena. Amaia je ceo život želela da napusti gradić Elizondo, zbog svoje mnogočlane porodice i tajni iz detinjstva koji je progone. Uz to, Elizondo je sujeverno mesto, gde ljudi veruju da su ubijene žrtve mitološkog bića basahauna – nevidljivog zaštitnika šume iz naziva.

Ubistva imaju religiozni i seksualni motiv, i racionalna i odlučna Amaia zna da iza toga stoji ljudsko zlo, a ne nadprirodno. Ona otkriva da se radi o serijskim ubistvima, i mora da se suoči sa nadređenima koji ne veruju u nju, sujevernim lokalcima koji kriju tajne i svojom porodicom sa kojom nije u dobrim odnosima.

Kroz ceo film, mi pratimo flešbekove na Amaino detinjstvo i majku, koja je godinama psihički i fizički zlostavljala Amaiu, tako da niko ne posumnja. To je ostavilo posledica na Amain odnos sa sestrama i ostatkom porodice. Uz to, Amaia otkriva da je trudna, i to sve utiče da preispitiva svoj odnos prema porodici i majčinstvu.

Napeta i jeziva atmosfera šumovitih predela i malog gradića kraj reke Bastan, odlična gluma, i zanimljiva misterija – kako zločini koje Amaia istražuje, tako i njeno detinjstvo ispunjeno roditeljskim maltretiranjem; čine The Invisible Guardian još jednim odličnim trilerom, kakve Španci sve češće umeju maestralno da snime.